Ben jij ook zo aan je naaimachine gehecht?
Mijn naaimachine moest weg voor onderhoud. Gewoon een machine die even schoongemaakt en doorgesmeerd moet worden. Niets bijzonders toch? Waarom vond ik het dan zo lastig om hem achter te laten bij de dealer? Ik wist dat ze goed voor hem zouden zorgen. Ik wist dat hij er alleen maar beter van kon worden. En nog een puntje. Ben ik echt zo gehecht aan dingen? Ik ben toch niet zo materialistisch? Misschien kwam het doordat ik wist dat ik minstens een week niet zou kunnen naaien. Het gebeurt af en toe dat ik een hele week mijn naaimachine helemaal niet aanraak, maar dan is het mijn eigen keuze. Wat nou als ik ineens heel veel zin zou krijgen om verder te gaan met mijn log cabin quilt? Of als ik inspiratie zou krijgen om iets heel bijzonders te gaan maken? Of misschien is het gewoon een kwestie van controle. Ik houd alles altijd graag zelf in de hand en ik kon niet zien wat die man van de naaimachinewinkel nou allemaal met mijn geliefde machine uithaalde. Gisteren kon ik hem gelukkig weer ophalen, mijn trouwe Pfaff. Hij loopt weer als een trein, soepel als vanouds. Je zou bijna denken dat hij blij is dat hij weer thuis is. Of draaf ik nu toch een beetje door?
