Mijn quilt UFO's

Mijn quilt UFO's: Een verhaal van onvoltooide quilts en uitgestelde dromen

Laten we eerlijk zijn: elke quilter heeft ze. Die stapel projecten die ooit met zoveel enthousiasme zijn begonnen, maar nu stilletjes stof verzamelen in de donkere hoeken van je naaikamer. We noemen ze liefkozend UFO's - UnFinished Objects. Maar laten we niet net doen alsof we niet weten waarom ze daar liggen. We weten het stiekem immers maar al te goed.😊

De startfase: Roze wolken en hoge idealen

Ah, de start van een nieuw quiltproject! De opwinding, de adrenaline, de drang om naar de stoffenwinkel te rennen alsof er een uitverkoop van chocolade is. Je hebt een prachtig patroon uitgekozen, stoffen die zó goed bij elkaar passen dat het lijkt alsof ze voor elkaar zijn gemaakt. Je zit vol motivatie en denkt: "Dit wordt de mooiste quilt OOIT!"

Fast forward naar drie weken later. De quilt is halverwege, je bureau is bezaaid met draadjes, en er ligt een stapel stoffen die nooit helemaal de juiste tint bleken te hebben. Dan gebeurt het onvermijdelijke: je oog valt op een nieuw patroon. En laten we eerlijk zijn, die nieuwe stoflijn in de winkel ziet er zo aanlokkelijk uit...

De UFO-fase: Ontkenning, schuldgevoel en onderhandelen

Tegen de tijd dat je het nieuwe project begint, weet je diep vanbinnen dat er ergens een of zelfs meerdere UFO's liggen te wachten. Maar op dat moment ben je nog in de fase van ontkenning: "Ik maak hem echt wel af… op een dag." 

Vervolgens, tijdens een opruimbui (je weet wel, die ene keer per jaar), kom je je UFO weer tegen. Je kijkt ernaar en voelt een klein steekje van schuldgevoel. Maar geen zorgen, dat verdwijnt snel als je bedenkt dat er zo veel leuke nieuwe projecten zijn die schreeuwen om jouw aandacht.

Soms probeer je zelfs te onderhandelen met jezelf: "Als ik nou eerst die rand afmaak, dan mag ik met het nieuwe project beginnen!" Maar wie houd je voor de gek? Na een half uur ontdek je dat je al weer op Pinterest zit, op zoek naar nóg een nieuw patroon. En zo wordt de UFO weer netjes opgeborgen.

De Grote Finale (of iet)

Misschien, heel misschien, lijken ze je te roepen. De volgende keer dat je je naaimachine opstart, hoor je een zacht gefluister: "Maak mij eerst af! Ik ben zo dichtbij klaar!" Maar jij hebt al een nieuwe stof in handen en denkt: "Sorry jongens, dit moet even wachten. Jullie tijd komt nog wel."

Soms, op een regenachtige dag, vol nostalgie en een sterk verlangen om iets af te maken, trek je een oude UFO tevoorschijn. En weet je wat? Je herontdekt waarom je ermee was begonnen. Misschien werk je het zelfs af, trots en voldaan, alsof je net een marathon hebt gelopen.

Maar wees gerust, de kans is groot dat terwijl je dit leest, ergens in je huis een UFO stilletjes op je wacht. En dat is helemaal oké. Want quilters zijn creatievelingen. Die hebben afwisseling nodig en kunnen niet aan een stuk door aan een en dezelfde quilt werken. Tenminste, dat is altijd mijn excuus.😄

Dus, lieve lezer, de volgende keer dat je die stapel UFO's ziet, glimlach er even naar, geef ze een knipoog, en stuur ze wat liefde. Misschien kom je er volgende week wel aan toe om een UFO af te maken. En wie weet, misschien is dat nieuwe project wel de UFO van de toekomst!🤭