Het ontstaan van een nieuwe quilt
Een tijdje terug lag ik op de bank even te dutten. Nog half slaperig deed ik mijn ogen open. Doordat ik met mijn gezicht naar de rugkussens van de bank lag, zag ik het weefsel van de stof tot in detail. Niets bijzonders, vandaar dat het me waarschijnlijk nooit eerder was opgevallen. Maar doordat ik er zo dicht op lag zag ik heel mooi hoe de draden in elkaar overliepen. Ik zag hoe mooi het was. Zelfs de schaduwen aan de randjes van de draden vielen me op. En dat inspireerde me. Ik begon plaatjes op te zoeken van weefsels. Nu ben ik natuurlijk niet de eerste die het idee krijgt om een quilt te maken met een weefthema, dus ik vond ook veel quilts hierover. Het bleef zo een tijdje door mijn gedachten gaan. En het leuke is dat als je eenmaal ergens op gefocust bent, je het overal tegenkomt. In films, in tijdschriften en ik zag zelfs een huis waarin de stenen in een soort weeftechniek waren gemetseld. Het was een soort vakwerkhuis waarbij over de stenen heen ook nog latten waren geplaatst. En die pakte me. Ik begon dat ideetje uit te tekenen. Hoe zou ik dat idee kunnen omzetten naar een bijzondere quilt? Het begon met een simpele tekening van stroken.
En toen ging ik de latten van het vakwerkhuis toevoegen. Eerst eens één om te kijken hoe dat was. Eén vond ik niet genoeg, dus ik tekende er nog een paar bij. Van elke tussenstap maakte ik een foto. Soms blijkt immers achteraf dat één van de tussenstappen het mooiste resultaat gaf. Dit begon er al meer op te lijken vond ik. Maar ik vroeg me af wat er zou gebeuren als ik meer latten zou toevoegen. Hier werd ik heel blij van. Het beeld van dat mooie weefsel op de achtergrond met de ruwe latten eroverheen. Maar ik vroeg me ook meteen af hoe het zou zijn om rondom latten te plaatsen als omlijsting. En dus tekende ik ook die in het plaatje. Eerlijk gezegd werd ik hier niet echt blij van. Het voelde meteen veel te opgesloten. Juist het beeld van dat fijne weefsel met die groffe latten erover vond ik zo mooi in de vorige tekening. De randen eromheen haalden iets van dat contrast weg vond ik. En dus heb ik besloten dat de tekening zonder randen de basis wordt voor een nieuwe quilt. Hoe hij uiteindelijk echt wordt is altijd weer de vraag. Zal het effect van de geweven stoffen net zo mooi worden als ik wil? En hoe ga ik die latten maken? Moeten ze bruin zijn of zou het mooi zijn om voor wat strakker grijs te kiezen? Allemaal keuzes die ik in de loop van het proces ga maken. De stofjes voor het weefsel in het midden heb ik uitgezocht. Ik heb stroken gesneden van 1 tot 2 inch (2,5 tot 5 cm). Ik laat ze verlopen van heel licht naar iets donkerder. Het zou zomaar kunnen dat de uiteindelijk quilt er heel anders uitziet dan op de tekening. Dat is niet erg. Soms heb je een ideetje nodig om je op weg te helpen. Dat ideetje laten uitgroeien tot een mooie quilt en de inspiratie daarbij de ruimte geven, dat is de kunst.