Vorig jaar heb ik een behoorlijke quiltdip gehad. Ik had echt helemaal geen zin meer in quilten. Het was net alsof de stroom van creativiteit helemaal was opgedroogd. Eerlijk gezegd was ik bang dat dit het einde betekende van weer een hobby. Achteraf gezien kan ik precies aanwijzen waardoor ik in mijn quiltdip terecht ben gekomen. Eigenlijk heb ik mezelf gewoon gesmoord met de dingen die ik vond dat ik ze moest doen. Ik was met een aantal projecten bezig: 1. De klokhuisjes quilt. Dat moet een grote quilt worden voor op ons bed. Op de foto hieronder zie je de helft van hoe hij moet worden.
2. Een log cabin quilt. Ook een grote quilt, maar dan voor aan een muur in onze woonkamer.
3. De Dear Jane quilt. Hier was ik vorig jaar mee begonnen. Een nieuw project in een poging de creatieve stroom weer wat op gang te brengen.
Genoeg afwisseling zou je denken. Maar waarom liep ik dan toch vast? De klokhuisjes quilt was saai om te maken. Het middendeel met de klokhuisjes had ik gemaakt in een periode dat ik ziek was en alleen maar energie had om wat steekjes met de hand te zetten. Het was geen leuke periode en het is bijna alsof dat ook aan deze quilt kleeft. Hij bruist niet. In een poging om hem bruisender te maken, heb ik applicatieblokken toegevoegd. Deze vind ik zelf erg mooi, maar ik heb een fout gemaakt waar ik veel van heb geleerd. Ik wilde een rand van allemaal dezelfde blokken om de klokhuisjes maken. Maar wat is het saai om zoveel dezelfde blokken te maken! Een voordeel van applicaties maken is juist dat je zoveel vrijheid hebt en dat je mooie kleuren kunt gebruiken. Zo lang de blokken nog langzamerhand ontstonden, zodat ik kon zien hoe mooi ze werden, ging het nog. Maar toen ik op het punt kwam dat alle blokken waren voorbereid en ik de applicaties alleen nog moest vastnaaien, liet ik het los. Wat is het saai om steeds hetzelfde kunstje te doen! Het voelde als heel hard werken. Dat is een heel ander gevoel dan wanneer je iets nieuws maakt. Dan voel je de creatieve energie stromen. Dat gevoel had ik bij deze quilt helemaal niet meer. Maar ik wilde zo graag een grote quilt voor op ons bed en ik was al zo ver gekomen. Bovendien vond ik het verspilling van tijd en mooie stoffen om hem niet af te maken. En dus dwong ik mezelf steeds om verder te gaan, terwijl ik het helemaal niet leuk meer vond om te doen. De log cabin quilt. Grote blokken die snel klaar waren. Maar erg enthousiast werd ik er niet van. Net als bij de klokhuisjes quilt was hij vrij saai om te maken. En hij wordt ook niet echt spectaculair. Het is een quilt om een lelijke muur te verbergen, maar hij mag niet alle aandacht naar zich toe trekken. Dat zou niet mooi zijn op die plek in de huiskamer. Ook niet echt een project om heel erg geïnspireerd van te raken dus. De Dear Jane quilt. Eigenlijk ben ik vorig jaar begonnen met deze quilt omdat ik voelde dat ik nieuwe inspiratie nodig had. En waar raak je nou meer van geïnspireerd dan van het beginnen aan een nieuwe quilt? Ik besloot hem in mijn lievelingskleur te gaan maken: roze. Ik ben dol op roze stoffen, dus dat moest wel een succes worden toch? Maar al na een stuk of vijf blokjes merkte ik dat ik het saai vond om weer een roze blokje te maken. (De blokjes zelf zijn niet saai om te maken, hoor. Af en toe is het zelfs een behoorlijke uitdaging!) En dus bleef ook deze quilt al snel liggen. Hierna volgden een paar maanden dat ik echt geen quilt heb opgepakt. Ik was bang dat ik het kwijt was. Het voelde een beetje als een writersblock bij schrijvers. Ik wilde me zo graag weer geïnspireerd voelen en mooie dingen maken, maar het was er niet. Ik wist niet hoe ik dat gevoel weer terug kon krijgen. Dus ging ik in de tussentijd wat kleding maken en sokken breien. Dat was best even leuk om te doen, maar zorgde er niet voor dat mijn creatieve energie weer op gang kwam. Op een gegeven moment kwam ik zelfs nauwelijks meer in mijn naaikamer en begon de boel daar behoorlijk te verstoffen. Ik werd er niet meer blij van om daar naar binnen te lopen. Tot ik op een dag besloot dat het tijd was voor een grote schoonmaak. Er lag inmiddels overal rommel in mijn kamer. Ik had de werkbladen immers niet nodig om te quilten? Toch besloot ik om de troep te gaan opruimen en alles eens even lekker schoon te maken. En het gekke was dat het hielp! Ik zag de Dear Jane blokjes die ik tot dan toe had gemaakt en besloot dat ik helemaal niet perse hoefde vast te houden aan roze omdat ik dat nou eenmaal had besloten. Ik besloot om te gaan kijken of ik niet zelf een kleurenschema kon bedenken waar ik wat vrolijker van werd. Dus dat ging ik doen. In EQ7 maakte ik een voorbeeldquilt met hetzelfde aantal vierkantjes en ik ging spelen met kleuren. En dat was precies wat ik nodig had! Gewoon spelen en doen wat ik leuk vond. Niet perse vasthouden aan iets omdat ik dat nou eenmaal had besloten of omdat het anders zonde was van de stof die ik al had gebruikt. Ik kreeg weer inspiratie, omdat ik mezelf toestond om te doen wat ik leuk vond! Deze dag was het begin van een hele nieuwe golf inspiratie. Doordat ik weer met de Dear Jane bezig was ontdekte ik weer hoe leuk ik appliceren vind en daaruit kwamen weer allemaal nieuwe ideeën voort zoals het appliceren van de bloemetjes hieronder.
Wat heb ik hiervan geleerd? Dit wil ik graag met je delen, voor als je zelf misschien eens in een quiltdipje terecht komt. Het beste wat je kunt doen om je creativiteit te laten stromen is DOEN WAT JE LEUK VINDT. Dat klinkt natuurlijk nogal logisch, maar wij mensen zijn zo gewend om onszelf van alles op te leggen. Ik in ieder geval wel. Als het niet is vanuit perfectionisme, dan is het wel omdat het zo nou eenmaal zo hoort of omdat ik hier nou eenmaal aan ben begonnen en dan moet ik het ook afmaken. Het is niet voor niets dat zoveel quilters met heel veel projecten tegelijk bezig zijn. Niets zo inspirerend als beginnen met een nieuw project. Daarvan krijg je weer nieuwe ideeën. Dat heeft me wel aan het denken gezet. Want als quilter wil je natuurlijk ook gewoon quilts afmaken. Toch wordt het als je halverwege bent vaak toch een kwestie van doorzetten en hard werken om hem af te krijgen. Hoe kun je nou zorgen dat je er een beetje plezier in houdt? Voor mij is de oplossing om mijn eigen quilts te ontwerpen. En dan niet van te voren een heel ontwerp in EQ7 maken waar ik me aan moet houden, maar gewoon gaandeweg iets moois maken. Zodat ik steeds moet blijven nadenken over welke vormen en kleuren het mooiste zullen zijn. Dat geeft mij immers mijn plezier in het quilten! Ik hoop dat je wat hebt aan mijn (lange) verhaal. Ik hoop vooral dat het je inspireert om te doen wat je leuk vindt. Dan zit je volgens mij altijd in de goede richting. Niet zoveel aan jezelf opleggen. We moeten al zoveel. Quilten doen we omdat we het leuk vinden toch?
Ik ben een handwerkmuts. Ik word helemaal blij van mooie stofjes en garens. Niet voor niets ben ik gek op quilten.
Ik kan niet tekenen. Heel lang heb ik gedacht dat dit dan ook betekende dat ik niet creatief was. Gelukkig heb ik ontdekt dat dit helemaal niets met elkaar te maken heeft. Tekenen is iets dat je kunt leren en creativiteit zit in iedereen.
Regelmatig loop ik met mijn hoofd in de wolken door alle (quilt)plannen die ik aan het uitdenken ben. Er hangt een groot plakkaat boven de voordeur waarop staat dat ik de sleutels niet moet vergeten. Voorheen stond ik regelmatig voor een dichte deur als ik thuiskwam doordat ik met mijn hoofd bij hele andere dingen was als ik de deur uitliep.
Ik kom uit een onderwijzersfamilie. Zowel mijn vader als mijn moeder zijn opgeleid in het onderwijs en bij mijn vader gaat het zelfs ver terug in de hele familie. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik het ontzettend leuk vind om dingen uit te leggen.
Ik luister graag en praat niet zoveel, maar als ik eenmaal vertel over quilten ben ik bijna niet meer te stoppen. Vandaar dat ik ook ben begonnen met het geven van online quiltcursussen.
