Er is iets geks als je zoals ik blogs schrijft en veel berichten op Facebook plaatst. Op de één of andere manier heb ik altijd de neiging om alles zo mooi mogelijk te maken. Natuurlijk wil ik mijn foto's en berichten zo aantrekkelijk mogelijk maken om te bekijken en te lezen, maar er speelt ook iets anders. Het speelt onbewust mee. De angst om te laten zien dat ik fouten maak. Wat zullen mensen wel niet vinden als mijn quilts niet perfect zijn? Als ze zien dat mijn steken niet altijd even regelmatig zijn als ik uit de vrije hand aan het quilten ben? Of als ze zien dat mijn blokken soms net iets te groot uitvallen, omdat ik niet precies genoeg was met snijden? Ja, soms heb ik moeite om mijn eigen tips toe te passen ;) Een tijdje terug kreeg ik een mailtje van iemand die me bedankte voor de tips op mijn blog. Ze stuurde een paar foto's van quilts die ze had gemaakt. Ze waren prachtig! De creativiteit spatte ervan af. Toen ik terug mailde hoe mooi ik ze vond, bekende ze me iets. Ze had een quilttop die ze wilde doorquilten met de naaimachine, maar ze durfde nog niet. Ze wilde eerst nog veel langer oefenen totdat ze het perfect zou kunnen. Ze wilde het net zo goed kunnen als ik. Daar moest ik eerlijk gezegd een beetje om lachen. Ze moest eens weten wat een lelijke steken er in sommige van mijn quilts zitten. Soms ben ik te ongeduldig en soms lukt het gewoon niet zoals ik het wil. Mijn motto is dat ik niets uithaal. Alleen als ik weet dat ik later weer last krijg van een fout (bijvoorbeeld omdat de blokken niet goed in elkaar gaan passen of iets dergelijks) herstel ik ze. Maar altijd met zo min mogelijk moeite. Denk je dat er iemand is die in zo'n hele quilt dat ene foutje ziet? En wat dan nog? Dan kun je tenminste zien dat het handwerk is! Ik ben een mens van vlees en bloed en geen machine. Daar ben ik trots op! Daarom heb ik vandaag besloten dat taboe voor mezelf te doorbreken. Ik laat je in deze blog allemaal fouten zien die ik heb gemaakt. De reden waarom ik dat doe, is omdat juist de angst om fouten te maken zo verlammend kan werken. En dat is zo jammer! Hieronder een detailfoto van de achterkant van een logcabin quilt met meteen daaronder de foto van de voorkant. Aan de achterkant zie je duidelijk dat het quiltwerk echt niet mooi is als je er met je neus bovenop staat. De rondjes zijn niet mooi rond, de lijntjes zien er beverig uit. Eigenlijk allemaal heel slordig.
Maar als je dan de voorkant bekijk hieronder, lijkt het eigenlijk allemaal best mee te vallen. En dan is dit nog een detailfoto. Als je de hele quilt ziet, valt het quiltwerk sowieso al veel minder op.
En dan nu een foto van mijn bloemenquilt. In de kleine circel zie je hoe de steekjes naar mijn zin moesten zijn. In de grote circel zie je hoe groot de steken in verhouding zijn. Dat is echt niet hoe ik het gepland en gewild had! Ik was nogal ongeduldig toen ik dit aan het doen was. Ik vond het echoquilten rondom al die bloemen vreselijk saai. Ik ga dat ook nooit meer op die manier doen in een grote quilt. Tijdens het quilten heb ik meerdere malen gedacht dat ik de steken eigenlijk zou moeten uithalen om ze opnieuw te maken, maar daar had ik helemaal geen zin in en ik heb het ook niet gedaan.
Voor deze blogpost wist ik dus zeker dat ik hele goede voorbeelden van lelijke steken van mezelf zou kunnen vinden. Maar het gekke was dat ik ze helemaal niet terug kon vinden in de quilt. Ik heb hem languit op de grond gelegd en er stukje bij beetje overheen gekropen om te ontdekken waar nou die lelijke steken zaten. Voor mijn gevoel moesten er meer dan genoeg voorbeelden te vinden zijn. Uiteindelijk heb ik ze wel gevonden, maar ik moest echt zoeken. Kun je nagaan waar we ons eigenlijk druk om maken! En laten we eerlijk zijn. Wat wij maken als quilters dat is handwerk. Handwerk, dus dat wil zeggen dat het niet door machines gemaakt is. Daar zit nou juist de schoonheid in. In perfectie zit geen schoonheid. Als iets door een machine is gemaakt is het misschien perfect, maar er zit geen liefde in. Juist in onze foutjes schuilen de liefde, de energie en onze menselijkheid! Gelukkig heb ik diegene die mij mailde daar ook van kunnen overtuigen. Ze heeft haar perfectie overboord gegooid en is het gewoon gaan doen! Daar werd ik helemaal blij van. Niets zo dodelijk voor je creativiteit als perfectionisme. Je angst en perfectionisme overboord zetten, daar krijg je energie van en dan gaat die creatieve energie echt stromen. Lang leve de imperfectie! Ik ben heel benieuwd hoe dit bij jouw werkt. Laat jij je weleens tegenhouden door je drang naar perfectie? Durf je fouten te maken?
Ik ben een handwerkmuts. Ik word helemaal blij van mooie stofjes en garens. Niet voor niets ben ik gek op quilten.
Ik kan niet tekenen. Heel lang heb ik gedacht dat dit dan ook betekende dat ik niet creatief was. Gelukkig heb ik ontdekt dat dit helemaal niets met elkaar te maken heeft. Tekenen is iets dat je kunt leren en creativiteit zit in iedereen.
Regelmatig loop ik met mijn hoofd in de wolken door alle (quilt)plannen die ik aan het uitdenken ben. Er hangt een groot plakkaat boven de voordeur waarop staat dat ik de sleutels niet moet vergeten. Voorheen stond ik regelmatig voor een dichte deur als ik thuiskwam doordat ik met mijn hoofd bij hele andere dingen was als ik de deur uitliep.
Ik kom uit een onderwijzersfamilie. Zowel mijn vader als mijn moeder zijn opgeleid in het onderwijs en bij mijn vader gaat het zelfs ver terug in de hele familie. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik het ontzettend leuk vind om dingen uit te leggen.
Ik luister graag en praat niet zoveel, maar als ik eenmaal vertel over quilten ben ik bijna niet meer te stoppen. Vandaar dat ik ook ben begonnen met het geven van online quiltcursussen.
Sandra
op 13 Feb 2023